Gümrük Kabusu: Küresel Ekonomi Ciddi Bir Sınavla Karşı Karşıya

Amerikan borsa piyasası sürekli düşüşte, yatırımcılar yüksek gümrük vergilerinin kısa vadede kaldırılmasının zor olduğunu fark etti. Pazar akşamı, Amerikan borsa vadeli işlemleri büyük ölçüde düştü, Dow Jones Sanayi Ortalaması vadeli işlemleri 1531 puan veya %4 düştü, S&P 500 ve Nasdaq 100 vadeli işlemleri de %4 düştü ve bu, Pazartesi'nin bir başka zorlu ticaret günü olacağını gösteriyor.

S&P 500 endeksinin vadeli işlemleri, sadece üç işlem gününde %15 değer kaybetti ve bu artık "düzeltme" olarak adlandırılamaz. Sadece birkaç gün içinde, gümrük politikası 5 trilyon dolardan fazla Amerikan zenginliğinin buharlaşmasına neden oldu. Eğer pazartesi piyasalar beklenildiği gibi gelişirse, bu rakam hızla 10 trilyon dolara çıkabilir. Ve bu sadece başlangıç, birçok yatırımcı gümrük tarifelerinin sadece geçici olduğunu düşünüyor.

Amerikan halkı bu pervasız ekonomik yıkımdan korkuyor, bu tamamen anlaşılabilir. Gümrük vergilerine olan destek oranı hiçbir zaman %50'yi geçmedi, şimdi ise dip noktaya düştü. Ekonomi, istihdam ve uluslararası ticaret, Amerikalıların en memnuniyetsiz olduğu konulardan biri haline geldi. Hükümetin ekonomik politikalarına yönelik olumsuz duygular, Büyük Buhran döneminden daha yüksek seviyelere fırladı.

Amerikanların çoğu, gümrük vergilerinin reel ekonomi üzerinde olumsuz bir etki yaratacağını, işsizlik oranlarının artmasına ve gelirlerin düşmesine neden olacağını öngörüyor. Özel tahmin kuruluşları, yakın zamanda bir ekonomik duraklama olasılığını artırıyor ve piyasa tahminleri de aynı görüşte.

Buna rağmen, gümrük politikası destekçileri hala borsa çöküşünü sağladıklarını övünüyorlar. Bazı müttefikler ve destekçiler de rahatsızlık duymaya başladı ve "Kendiliğinden bir ekonomik nükleer kışa doğru gidiyoruz" diyorlar. Bazıları, Avrupa ile sıfır gümrük vergisi serbest ticaret bölgesi kurma çağrısında bulunuyor ve gümrük politikasının ana destekçilerini eleştiriyor.

Dikkate değer bir nokta, Kongre'nin bu duruma her an müdahale edebileceği ve durdurabileceğidir. Anayasa, Kongre'ye gümrük tarifeleri belirleme yetkisi vermektedir, şu anda tek taraflı olarak gümrük tarifeleri uygulama yetkisi yalnızca Kongre tarafından verilmiştir. Herhangi bir zamanda, Kongre yeni yasalarla bu tarifeleri iptal edebilir. Şu anda en az iki böyle yasa teklifi gündemde ve geçmesi umuluyor. Eğer durum belirli bir noktaya kötüleşirse, iki parti muhalefeti aşmak için bir araya gelebilir ve bu gümrük kabusuna son verebilir.

Ancak, Demokratlar genel olarak mücadelede ön saflarda yer almadılar. Bazı kişiler gümrük vergilerine karşı açıklamalar yaptı, ancak bugüne kadar sert ifadeler ortaya çıkmadı. Bazı Demokratlar, gümrük vergilerinin neden olduğu enflasyonla başa çıkmak için fiyat kontrolleri çağrısında bulunarak, gümrük vergilerini savunma noktasında sallanıyorlar.

Bu tutum anlaşılmaz. Hiçbir başkan borsa ve ekonomiyi bu kadar kasıtlı bir şekilde yok etmemişti. Demokratlar şimdi bu politikayı sert bir şekilde eleştirme ve ara seçimlerde öfke dalgasıyla zafer kazanma fırsatına sahipler. Ancak, sıradan açıklamalar yapıyorlar, ayrıntılara takılıyorlar ve rakiplerinin Amerikan refahını savunmasına izin veriyorlar.

Bu yaklaşım, ilerici hareketin başarısızlığına yol açabilir. Sadece iktidar fırsatını kaçırmakla kalmaz, aynı zamanda henüz filizlenen reformların tarih çöplüğüne atılmasına neden olur. Demokratların, yıkıma neden olduktan sonra iktidara geri döneceklerini ve bazı tarifeleri koruyacaklarını düşünmeleri gerçekçi değildir. Tarih, Amerikalıların ekonomik acı çektiğinde, acıya neden olduğu düşünülen her şeye karşı tamamen muhalefet gösterme eğiliminde olduğunu göstermektedir.

Eğer Amerikalılar "neo-liberalizme karşı" duruşu gümrük tarifeleriyle eşdeğer tutarlarsa, muhtemelen serbest ticareti yeniden benimseyeceklerdir. Sanayi politikası, tekel karşıtı ve vergi gibi politikalar da gümrük tarifeleriyle ilişkili oldukları için terk edilebilir. Bu durumu önlemek için ilerici kesim daha iyi bir anlatım sunmalı, belirsiz bir tutum sergilemek yerine.

Onlar, gümrük vergilerinin işçi sınıfını ezip geçeceğini, sanayinin gerilemesine hız katacağını, fabrika işçilerini işsiz bırakacağını, orta sınıfı daha yoksul hale getireceğini, işsizlik oranını artıracağını, emeklilik tasarruflarını yok edeceğini ve satın alma gücünü aşındıracağını vurgulayabilirler. Daha geniş ideolojik rekabetle ilişkilendirmeye gerek yok, sıradan seçmenler sadece "gümrük vergileri kötü, bu nedenle bu politika kötü" demelerini bilmelidir.

Aynı zamanda, Demokratların bu konuyu bir sınıf mücadelesine dönüştürmeyi bırakmaları gerekiyor. Zenginlerin gümrük tarifelerinden fayda sağlayacağına dair iddialar inandırıcı değil, çünkü herkes zenginlerin büyük miktarda hisse senedine sahip olduğunu biliyor, piyasa çökünce büyük zarar görüyorlar. Bu, her sınıftan Amerikalıya zarar veren tipik bir durumun aptalca bir politikasıdır.

Sonuç olarak, Demokratların ve ilerici grupların bu gümrük politikalarına karşı mücadelede liderlik rolü oynamaları gerekiyor. Gümrük tarifeleri açıkça uygulanabilir bir ekonomik veya politik plan değildir, bunu geri püskürtenler, Amerikan ekonomik politikasının gerçek liderleri haline gelecektir.